عیسی در کتاب مقدس- خدا یا انسان؟

شاید مهمترین واژه در الهیات مسیحی، واژه ی "تثلیث" باشد.

تثلیث در دائره المعارف کاتولیک این چنین تعریف شده است:

تثلیث واحد است. ما به سه خدا اعتراف نمی­کنیم بلکه به خدای واحد در سه اقنوم. پس اقانیم تثلیث در یک الوهیت سهیم نیستند بلکه هر یک از آنها کامل خدا هستند. اقانیم ثلاثه واقعاً از هم متمایز هستند. آنها از نظر شما با هم تفاوت دارند وحدت الهی سه گانه است.

به بیانی ساده تر تثلیث یعنی ایمان و اعتقاد به سه گزینه ی زیر:

1- در ذات خدا سه شخص متمایز وجود دارد (پدر، پسر(عیسی) و روح القدس)

2 - هر شخص کاملا خدا است

۳- فقط یک خدای واحد حقیقی وجود دارد

این در حالی است که در آموزه های کتاب مقدس که منبع اصلی الهیات مسیحی است، عیسی خود را فرستاده خدا و خداوند را یکتا و یگانه معرفی نموده است:

- عیسی خطاب به خداوند: و حیات جاودانی این است که تو را خدای واحِد حقیقی و عیسی مسیح را که فرستادی بشناسند. یوحنا 17: 3

- آمین آمین به شما می‌گویم هر که کلام مرا بشنود و به فرستنده من ایمان آورد، حیات جاودانی دارد و در داوری نمی‌آید، بلکه از موت تا به حیات منتقل گشته است. یوحنا 5: 24

- من از خود هیچ نمی‌توانم کرد بلکه چنانکه شنیده‌ام داوری می‌کنم و داوری من عادل است زیرا که ارادة خود را طالب نیستم بلکه ارادة پدری که مرا فرستاده است. عیسی ادعای خود را ثابت می‌کند. یوحنا 5: 30

- آن کارهایی که پدر به من عطا کرد تا کامل کنم، یعنی این کارهایی که من می‌کنم، بر من شهادت می‌دهد که پدر مرا فرستاده است. یوحنا 5: 36

- یوحنا: ای مردان اسرائیلی این سخنان را بشنوید. عیسی ناصری مردی که نزد شما از جانب خدا مبرهن گشت به قوّات و عجایب و آیاتی که خدا در میان شما از او صادر گردانید، چنانکه خود می‌دانید... اعمال رسولان 2: 22

در اینجا یوحنا به مردم یادآوری می کند که عیسی مردی است که از جانب خدا برگزیده شد و معجراتی را به اذن خداوند انجام می داد. از لحن آیه چنین بر می آید که در آن زمان ابدا این عقیده وجود نداشت که عیسی خداست و مردم او را نبی خدا و در بدترین حالت، وی را مردی مدعی نبوت می دانستند.

پیامبران، معصوم یا گناهکار؟1

کتاب مقدس مورد قبول کلیسا، شامل دو بخش عهد قدیم و عهد جدید می باشد. عهد قدیم شامل تورات و تعدادی کتب دیگر برخی انبیاست. عهد جدید شامل 4 انجیل و نامه های پولس می باشد. در عهد قدیم شاهد آماج تهمت ها و نسبت های ناروا به انبیای الهی هستیم. آنجا که ابراهیم به همسرش ساره می گوید که تو زیبا هستی و به مردم مصر نگو که همسر من هستی بگو خواهر من هستی تا کشته نشوم. بدین ترتیب فرعون ساره را به همسری می گیرد و اموال بسیار به ابراهیم می بخشد! پس از چندی فرعون به بلایای سخت دچار می شود و می فهمد که این بلایا به خاطر ساره است و در نهایت از ساره جدا می شود (پیدایش12: 10-19)! چگونه ممکن است پیامبری که به نقل تورات پدر امت هاست، اجازه دهد به خاطر حفظ جانش، همسرش با شخص دیگری ازدواج کند؟

در خروج32: 2-6 می بینیم که علی رغم جایگاه رفیعی که برای هارون در کتاب مقدس ذکر شده، ساخت گوساله ی طلایی و دعوت مردم به پرستش آن را به هارون نسبت می دهد! چگونه ممکن است کسی که پیامبر خداست، خودش مردم را به بت پرستی بکشاند؟

همچنین در خروج 4: 24-26 می بینیم که خداوند در بین راه به موسی برخورد و قصد قتل وی را نمود! آیا تجسیم خداوند شرک نیست؟ چرا خداوند باید پیامبر خود را بی دلیل به قتل برساند؟

در پیدایش 19: 30-37 آمده است وقتی لوط با دو دخترش به غاری پناه می برد، دخترانش به او شراب می نوشانند و با پدرشان همخواب می شوند. هردو باردار می شوند تا به ادعای خودشان نسلی از پدرشان نگاه دارند! مهم تر آنکه این دو فرزند هر دو در آینده از اجداد عیسی مسیح خواهند شد! درحالی که به نقل از تثنیه23: 2 حرامزاده تا ده نسل وارد جماعت خدا نمی شود. پس چگونه ممکن است عیسای مسیح از نسلی ناپاک متولد شود؟ آیا انتخاب پیامبران از بین پاکان بنی اسرائیل برای خداوند اینقدر سخت بود؟ خدواند نمی توانست هیچ شخص پاک و موحدی را برای پیامبری انتخاب کند؟ مگر پیامبر نباید الگو و مورد اعتماد مردم باشد، پس چگونه می توان به چنین افراد کناهگاری(طبق کتاب مقدس) اعتماد کرد؟ چگونه می توان به آنها افتخار کرد؟ آیا همه ی اینها دروغ بستن به انبیای الهی نیست؟