کلیسا، مسیحیتی که در حال حاضر وجود دارد را مرهون شخصیتی به نام " پولس" است. وی شخصی یهودی بود که به تعقیب ، شکنجه و آزار مسیحیان می پرداخت (اعمال رسولان3:8). او هیچ وقت عیسای نبی را ندید و هیچ گاه هم در محضر شاگردانش چیزی نیاموخت. تا اینکه در مسیر یک تعقیب_برای دستگیری مسیحیان_ به سمت دمشق، ادعا کرد که مکاشفه ای بر او صورت گرفت و نور عیسی را مشاهده کرد و با او سخن گفت. وی که بر اثر این حادثه نابینا شده بود به دستور عیسی _که در همان مکاشفه به او گفته بود_نزد شخصی در دمشق رفت و سپس طی معجزه ای بینا و از روح القدس پر شد. (اعمال رسولان1:9-17) پس از آن وی به تبلیغ مسیحیت پرداخت و ادعا نمود که عیسی پسر خداست. سه سال پس از این حادثه، وی به دیدار پطرس(شمعون) که عیسای نبی او را جانشین خود انتخاب کرد، رفت و تنها پانزده روز با وی بود! (غلاطیان9:1-17) پولس که در ابتدای امر خود را در جایگاهی پایین تر از حواریون می دانست، (اول قرنتیان9:15) کمی بعد ادعا کرد که جایگاهی بزرگ دارد و از بزرگترین رسولان(حواریون)کمتر نیست! (دوم قرنتیان11:12) با اینکه عیسای نبی وظیفه هدایت مردم اعم از یهودی و غیر یهودی را بعد از خود به پطرس سپرد اما پولس در شورای رسولان اورشلیم ادعا کرد که خداوند وظیفه ی هدایت یهودیان را به پطرس و غیر یهودیان را به او واگذار کرده است! (اعمال رسولان 7:15) و بدین ترتیب پطرس را محدود ساخت. پولس به همین اکتفا نکرد و پطرس را سرزنش و متهم می کرد. (غلاطیان 11:2) و (غلاطیان 13:2) همچنین دیگر رسولان نیز از اتهام های او بی نصیب نماندند! (غلاطیان 1:3)
حال سوال اینجاست! ادعاهای پولس تا چه حد معتبر است؟ چه کسی غیر از خودش گواه خودش است؟ تعریف و تمجیدهایش از خودش در کتاب اعمال رسولان را چه کسی نوشته است؟ آیا کسی جز لوقا شاگرد خودش که به دست او مسیحی شده؟! (کتاب اعمال رسولان منسوب به لوقا شاگرد پولس است)
